Co oznacza pierwsza grupa niepełnosprawności – jaki to stopień?

Pierwsza grupa niepełnosprawności to najwyższy (znaczny) stopień niepełnosprawności określony w Polsce, oznaczający bardzo poważne ograniczenia w funkcjonowaniu i wymagający stałej pomocy innej osoby. Osoby z pierwszą grupą niepełnosprawności mają znacznie ograniczoną zdolność do wykonywania codziennych czynności życiowych i potrzebują stałej opieki oraz pomocy w wielu dziedzinach życia.

Osoby z pierwszą grupą niepełnosprawności mają prawo do specjalnego traktowania i dostępu do różnych form wsparcia, takich jak np. dofinansowanie do wynagrodzeń PFRON, dofinansowania do zakupu sprzętu medycznego, rehabilitacji, refundacji leków czy dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. Jednakże, aby skorzystać z tych form wsparcia, trzeba spełnić określone wymagania formalne i procedury.

Czy pierwsza grupa niepełnosprawności to stopień lekki?

Nie, pierwsza grupa niepełnosprawności nie jest stopniem lekkim. Wręcz przeciwnie – to najwyższy stopień niepełnosprawności określony w Polsce, oznaczający bardzo poważne ograniczenia w funkcjonowaniu i wymagający stałej pomocy innej osoby. Osoby z pierwszą grupą niepełnosprawności mają znacznie ograniczoną zdolność do wykonywania codziennych czynności życiowych i potrzebują stałej opieki oraz pomocy w wielu dziedzinach życia.

Ocena stopnia niepełnosprawności jest dokonywana przez lekarzy orzeczników, którzy na podstawie szczegółowego badania i dokumentacji medycznej osoby wnioskującej o orzeczenie o niepełnosprawności, określają jej stopień. Ocena ta zależy od rodzaju i stopnia trudności w funkcjonowaniu, jakie osoba niepełnosprawna doświadcza. W Polsce stopnie niepełnosprawności są określane według klasyfikacji stosowanej w Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF).

Scroll to Top